FULL TEXT: Huwag maging manhid sa mga pagpatay kahit Pasko – Villegas

Narito ang buong teksto ng pastoral letter ni Lingayen-Dagupan Archbishop Socrates Villegas para sa Pasko ngayong taon. Binabatikos ni Villegas, na siya ring pangulo ng Catholic Bishops’ Conference of the Philippines, ang pagpatay ng libu-libong tao sa giyera kontra droga ni Pangulong Rodrigo Duterte.

Minamahal na bayan ng Diyos ng Lingayen Dagupan:

Ang Pasko ay kapistahan ng KAGANDAHAN. Ito’y kapistahan ng Diyos na bukal ng tanang kabutihan at kagandahan. Siya’y pumarito at naging tulad natin upang ang kagandahan sa ati’y panumabalikin. Tunay na naparito Siya upang mapanumbalik sa atin ang kabutiha’t kagandahan matapos ang isang madilim at makasalanang kabanata ng ating mga buhay – ang kasalanang orihinal. Kapag ika’y nakasumpong ng kagandahan, tandaan na ang kagandahang iyon ay mula sa Diyos. Lahat ng mabuti, maganda at dakila ay mula sa Diyos. Tanging Diyos lamang ang makapagpapaganda sa atin. Ang tanging nais Niya ay mapuspos tayo ng kagandan at kabutihan.

Masdan ang kagandahan ng Sanggol sa sabsaban kasama ang Kanyang ina, na siyang pinakamarikit na babaeng nilikha, kumakalinga sa Kanyang sanggol. Masdan ang marahang paghaplos ni Jose na taimtim na sumasamba sa Diyos ng sangnilikha na siyang ipinagkatiwala sa kanya. Masdan ang nagnininging na mata ng mga pastol na nabighani at namangha sa kanilang nasumpungang bagong silang sa sabsaban.

Kay ganda ng pag-ibig ng Diyos sa atin. Kay ganda ng kuwento ng Pasko.

Ang Pasko para sa atin ay isang kapistahan ng kagandahan. Ngunit hindi tayo bulag at manhid sa mga kapangitang pumapasaatin. Mayroon tayong Pasko ngunit patuloy ang pagdanak ng dugo sa ating mga lansangan. Mayroon tayong Pasko at tayo ay nagsasaya, ngunit may nasa limang libong pamilya ngayon ang humihibik sa saliw ng mga awiting Pamasko dahil kinitil ng bala ang buhay ng kanilang minamahal. Walang lasa ang kanilang noche buena dahil sa pait ng kamatayan na hindi madaling malimot. Laganap ang himig ng pasko ngunit may dugo sa gilid ng mga tambak ng basura at maging sa mga piitan. May mga Pamaskong parol sa bintana ng mga tahanan ngunit nilalambungan ng mga pagpatay na hanggang ngayon ay walang kasagutan ang liwanag ng Pasko.

Hindi maganda ang mga patayang ito sapagka’t hindi ito ang kalooban ng Diyos sa kanyang sambayanan. Ang pagpatay ay masama. Ang extrajudicial killing ay pangit. Ang ating bayan ay dapat dinadaluyan ng gatas at pulot pukyutan (Ex.33:3) hindi ng dugo ng karahasan at pagpatay na tumatangis ng katarungan mula sa lupa (Gen. 4:10).

Nagngangalit na ba sa galit at poot ang ating mundo? Katulad ng ibang bahagi ng mundo, naghahalal tayo ng mga pinuno ng bayan hindi gamit ang maingat na pagnininilay ngunit sa pamamagitan ng ating poot. Nagiging pangkaraniwan na ang pamamayani ng galit kaya’t unti-unti tayong nabibihag sa tanikala ng kultura ng paghihiganti. Itinutulak tayo ng galit sa maling pagiisip at kahibangan na dapat pumatay upang pangalagaan ang buhay.

Sa pamumuhay sa galit, tayo ay namumuhay sa takot at pangamba. Nangangamba tayo para sa ating buhay at sa buhay ng ating pamilya. Nangangamba tayo na marungisan ang pangalang iningatan sa loob ng ilang dekada na sa isang iglap ay masisira dahil sa inggit, kasinungalingan at pamimintang. Nangangamba tayo at pinatatahimik tayo ng ating mga pangamba. Ibinabaon natin ang ating mga ulo sa buhanginan at nagkukunwari na tila walang nangyayari. Hindi lamang ligaya ang dulot ng Pasko. Hatid din nito’y hapis at sakit. Huwag nawang maging pampamanhid ang kasiyahan ng Pasko na magpapalaho ang sakit at magtutulak na tayo ay makalimot.

‘Ang pasko ay pag-asa’

Tunay ngang mga marubdob na damdamin ang pangamba at galit ngunit higit pa sa mga ito ang PAG-ASA. Ang Pasko ay hindi kuwento ng galit at pangamba. Ang galit at pangamba ay nagmula kay Herodes at hindi kay Kristo. PAG-ASA ang dulot ni Kristo. Galit at pangamba ang ipinupunla ni Herodes. Ang Pasko ay si Kristo hindi si Herodes. Ang Pasko ay pag-asa na higit kaysa galit at pangamba.

Ang Pasko ay tumititig sa ating mga matang puno ng pangamba sa isang labanan ng pakikipagtitigan. Winawakasan nito ang lahat ng pangamba sa liwanag ng pag-asa ni Kristo. Tinititigan ng Pasko ang ating mga matang puno ng galit at poot upang tunawin ang galit na ito sa pamamagitan ng pag-ibig at pagmamalasakit. Ang liwanag ng Pasko ay nagnininingning sa ating bansa na ngayon ay dinapuan ng salot ng isang kulturang mapaghiganti. Ngayong Pasko, hayaan nating hilumin ng balsamo ng kabutihan ng Panginoon ang mga pusong nagaalab sa galit. Maabot natin ang kadakilaan hindi sa takot at galit kundi sa diwa ng pag-asa at pag-ibig.

Ang Pasko ay pag-asa. Mayroon tayong pag-asa. Ang Pasko ay panahon upang ating panibaguhin ang ating pananampalataya sa Diyos at tiwala sa kadakilaan ng mga Pilipino.

Huwag hayaang paslangin ka ng iyong galit. Huwag pamayanihin at hayaan na ang galit ang magpasang-ayon sa atin sa pagpatay ng kapwa.

Huwag nating hayaang sindakin tayo ng takot. Walang kapayapaan para sa mga duwag. Walang kaligayahan para sa mga tamad.

Para sa kagandahang pinapanumbalik ng Pasko sa atin, pasalamatan natin ang Panginoon.

Para sa kapangitan ng poot at takot na ipinamalas natin sa mundo, manindigan tayo at lumaban. Pasibulin natin ang pag-asa sa ating mga kapatid.

Para sa pag-asang lubos na kinakailangan ng ating bayan, tanggapin natin ang hamon.

Padaluyin ang ilog ng pag-asa. Pagliwanagin ang mga parola upang tanglawan at gabayan tayo sa gitna ng gabing madilim. Tayo nawa ang maging yaong mga ilog, tayo nawa ang maging yaong mga parola.

Maligayang Pasko, mga minamahal.

Mula sa Katedral ni San Juan Evangelista, Lungsod ng Dagupan, ika-25 ng Disyembre, 2016.

+ SOCRATES B. VILLEGAS
Arsobispo ng Lingayen-Dagupan

– Rappler.com