[EDITORIAL] ‘The art of running in place’ ni Pangulong Marcos

“7.7%. Ito na ang pinakamataas na inflation sa loob ng halos 14 taon.” ‘Yan ang naghuhumiyaw na headlines ng nakaraang linggo.

December 2008 tayo huling dumanas ng ganito kalalang inflation at ang konteksto noon ay isang global financial crisis. Ngayon, marami nang financial institutions tulad ng World Bank ang nagbabalang ang mundo ay nasa bingit na ng isang global recession sa 2023.

Pero ang Pilipinas…to be specific…ang presidente ng Pilipinas, cool lang!

Sabi ni Pangulong Ferdinand Marcos Jr. sa Negros Occidental noong Oktubre 23: “’Yung ekonomiya naman ng Pilipinas maayos naman.”

Wala naman palang problema, mga kababayan. Ano’ng pinagpapanic ‘nyo? 

Nagbuhos na ng bilyon-bilyong dolyar sa merkado ang Bangko Sentral ng Pilipinas upang panatilihing mababa sa $60:P1 ang halaga ng piso kontra dolyar.

Yung economic managers chorus line naman on cue, umawit: Napabuti raw ng aksiyon ng gobyerno kontra sa inflation ang antas ng kahirapan noong Setyembre. Teka lang, saan naman nanggaling iyon?

At dito pumapasok ang delikadong tendensiya ni Marcos Jr. na magtayo ng mga kastilyo sa buhangin. Peso depreciation? Bahala ang BSP diyan. Kahirapan, aba’y “napabuti” na ang kahirapan – kahit walang datos na ipinapakita.

Mr. Marcos Jr., hindi na ito YouTube o TikTok. Kung dati, gumagana ang disinformation tulad ng Tallano at Yamashita gold, at Maharlika kingdom – cold, hard, facts ang kailangan, at ang mga eksperto ay handang-handang suriin ang mga statement mo gamit ang facts na hawak nila.

Tulad ng inflation, isa sa pinakamadikit na isyung sana’y hindi nagpapatulog kay Marcos. Hindi peso-dollar rate ang pinakamalaking factor sa paglipad ng inflation sa Pilipinas ngayon. Ang inflation natin ngayon ay pangunahing dulot ng food inflation ng karne, isda, gulay, tinapay, asukal, at bigas. (BASAHIN: [ANALYSIS] Pinakamataas ang inflation sa loob ng halos 14 taon. Pa’no na?)

Umabot na rin sa P1.3 bilyon ang pinsalang dulot ng bagyong Paeng sa agrikultura na lalong magpapalala sa inflation.

Alam na alam po natin ‘yan, aming mga mambabasa – ‘yan ang pang-araw-araw nating kalbaryo. Sa Greek mythology, tayo si Sisyphus na nagtutulak ng bato pataas ng bundok.

Kaya’t ang solusyon – na kayang sagutin ng isang Econ 101 student – ay ito: pagbutihin ang supply at demand, at huhupa ang inflation.

Ang siste, wala na tayong naririnig sa mga Kagawaran ng Agrikultura at Trade and Industry. Ano nang nangyari sa mga inilatag noong SONA: halimbawa, kumusta na ang “enhanced value chain system from production to retail?” Kumusta na ang pagpapabuti ng farm-to-market roads? Tanging nakikita ng madla ay ang mga pautang at financial assistance – at hindi rin natin alam kung ilan na ang nabiyayaan nito. Kumusta na ang campaign pledge na pabababain ang presyo ng bigas sa P20 kada kilo? 

Sa SONA rin, sinabi ni Marcos na layon niyang gawing abot-kamay ng consumers ang “safe and quality food items at affordable prices.” Emphasis sa “affordable.”

Ginoong Marcos, sabi mo rin sa SONA, isang “agile and resilient” na Pilipinas ang iyong papandayin. 

Ibig sabihin ba ng “agile” ay mabilis na masanay sa kahirapan? Ang ibig sabihin ba ng “resilient” ay mamaluktot sa maliit na kumot?

Magaling talaga sa retorika si Marcos Jr. Sa kanyang inauguration noong Hunyo 30, 2022, sinabi ng Presidente na tutulo ang “last bead of sweat” niya sa pagsisikap para sa bayan. 

Simbolo ng pagsisikap ang pawis – at gamit ang ilang piling salita – inihanay ni Marcos ang kanyang sarili sa mga kumikita ng minimum wage, sumusuweldo ng arawan, at nagbabanat ng buto sa impormal na sektor.

Ang problema, tila treadmill ang gamit niya sa pagpapawis. “Running in place” ang tawag diyan, Mr. Marcos. – Rappler.com