[EDITORIAL] Kabataan, nasa kamay mo ang ating kinabukasan

Layon ng kabataang bulabugin ang eleksiyon, ayon sa isang artikulo ng New York Times. Noong 1986 People Power uprising lamang natin nakita ang ganitong grassroots movement. At kabataan ang nasa sentro ng kilusang ito para sa pangalawang pinakamalakas na kandidato ngayong 2022. 

Dalawang milyon daw ang volunteers ni Vice President Leni Robredo. Sa maraming paraan, nahigitan pa ng bolunterismo ngayon ang People Power – ito’y sustained at hindi minsanang pagpasyal sa EDSA, matatagpuan ang movement sa maraming susing lungsod sa buong Pilipinas at hindi lang sa National Capital Regon, at higit sa lahat, hindi simpleng pagdalo ng rally ito kundi aktibong pag-oorganisa, at buong pusong pag-aambag ng pawis at pera para sa kanilang kandidato. 

Sa ganitong aspeto, may naipanalo na ang kampanyang Robredo. Ang susunod na hamon dito ay ang pagpapatuloy ng marubdob na kilusang ito, manalo man o matalo – at lalo na kung matatalo si Robredo.

Pero hindi ‘yan ang buong kuwento ng “youth vote.”

Ang good news, kayang ipanalo ng kabataan ang eleksiyon. Sa 65 milyon na registered voters, halos kalahati ang kabataan – 32.7% ang nasa edad na 18 hanggang 30. 

Ang bad news, biyak-biyak ang boto ng kabataan. Ayon sa surveys, 7 sa 10 Pilipinong edad 18-24 ay maka-Marcos Jr.

Sa kabila ng maingay na boses ng kabataang nagtatakwil kay Marcos Jr., matimbang pa rin ang anak ng diktador sa puso ng nakararami dahil na rin sa halos pitong taong disinpormasyon sa social media at kawalang tiwala sa mainstream media. (BASAHIN: Networked propaganda: How the Marcoses are using social media to reclaim Malacañang)

Teka, ano ba ang papel ng survey groups na nagsasabing mas may kurot sa puso ng Pinoy ang tax evader na si Marcos? Maling lente o metodolohiya ba ang gamit ng mga pinagkakatiwalaang survey group?

Hindi pa natin masasagot ‘yan ngayon. Pero tulad nang kinuwestiyon natin ang umano’y pagsamba ng mga Pilipino kay Duterte noong panahon ng pandemya, patuloy nating kinekuwestiyon ang metodolohiya ng mga surveys na maaaring napag-iwanan na ng panahon. (BASAHIN: [EDITORIAL] Pollsters: Truth- tellers or myth-builders?)

Tulad ng sinasabi ni JC Punongbayan sa kanyang analysis piece sa Rappler, “Hindi hawak ng surveys ang kapalaran ng Pilipinas.” Sabi niya, “Gabay lamang ang surveys, at maaari rin tayong dalhin sa maling landas paminsan-minsan.”

Sa isang opinion article ni Melba Padilla Maggay, ayon daw sa mga statisticians na nagsuri ng mga survey ng Pulse Asia, dapat daw ay lumitaw si Marcos noong Pebrero na 50% at hindi 60%, at si Robredo 23% at hindi 15%. Sa pinakahuling survey naman daw na lumabas nitong Marso, dapat daw si Marcos ay 46%, at si Robredo 32%. (BASAHIN: Surveys as oracles) 

Malinaw na hindi lubos na dilat ang mata ng mga surveys, at tulad ng maraming panukat, hindi ito fool-proof. Hindi predictive ang surveys – wind-vane lamang sila na nagtuturo ng ihip ng hangin. Bukas, makalawa, maaaring magbago ang ihip ng hangin. At mas malaki ang problema kung tabingi ang wind-vane.

Ito ang panahon upang i-filter out ang ingay ng mga partisanong boses, kasama na ang mga surveys. Mag-aral, magsaliksik, at makinig. It ain’t over till it’s over.

Sino ang may konkretong pangako at hindi lamang empty promises? Sino ang may track-record? Sino ang hindi ilusyonado, hindi magnanakaw, at hindi kurap? Higit sa lahat, sino ang may prinsipyo?

Mga kabataan, ngayong Mayo 9, pakinggan ang dunong at puso. White noise lamang ang mga survey.

Go out and vote. Bumoto sa araw ng halalan – ito’y simpleng mga salitang may kapangyarihang baguhin ang landas ng ating buhay bilang isang bansa. 

Tulad ng sinabi namin sa kampanyang #WeDecide: Atin ang Pilipinas, The main character in the 2022 elections is going to be the voter. Ang sentral na aktor ng eleksiyong ito ay ang botante. Ang boto mo ang kinabukasan natin. – Rappler.com