Sa gitna ng hamon sa kalusugan at hanapbuhay ng pandemya, dalawang istorya ang sana’y gumigising sa atin mula sa ating tunnel vision.

Una ang istorya ng “evicting the dead” – mga biktima ng extrajudicial killings na na-evict sa kanilang pinaglibingan. 

Pangalawa ang “mango thief” – ang lolong nakulong dahil sa pamimitas ng 10 kilong mangga mula sa punong itinanim ng pamilya niya.

HIndi pa pala tapos ang paniniil ng lipunan sa mga pamilya ng mga biktima ng extrajudicial killings.

Bayolente na ngang pinatay ang kanilang kapamilya – hanggang sa kabila ng puntod ay tinutugis sila ng sistemang biased laban sa mahirap.

May mga apatnapu’t apat na pamilya ang dumanas ng ganitong dagdag na pasakit dahil wala silang pambayad sa extension ng five-year lease sa public cemeteries.

Sa Pangasinan, isang lolo ang ikinulong at pinagbabayad ng bail na P6,000 dahil sa pamimitas ng 10 kilo ng prutas. Nag-viral ang istorya at nagpasidhi ng damdamin online. 

Sabi ng mga netizen, bakit si Imelda Marcos, nahatulan nang guilty, malaya pa rin?

Sa kambal na mga kuwentong ito – umaalingasaw ang sistemang tumalikod sa mahihirap – sa buhay, sa pagkamatay, at sa pagkalibing.

Sa lipunan natin, hindi puwedeng sabihing, “Justice died a little today.” Dapat, “Justice is being massacred every day.” – Rappler.com

BASAHIN: [EDITORIAL] Evicting justice