Maraming pagsubok ang ibinabato sa atin ng planeta – nariyan ang kakulangan ng likas yaman at marahas na klima. Kaya para sa kahit anong organismo, walang hihigit pa sa pagnanasang mabuhay. Natural sa kanila ang lumaban o lumiban. Sinasabing ang malalakas lamang ang nananaig. Kung kulang ang organismo sa magagandang katangian, ito’y tatabasin ng kapaligiran niya. Ang karanasang ito ang nakapaloob sa tradisyonal na konsepto ng ebolusyon bilang “survival of the fittest.” Tumutukoy ang “fitness” sa kakayahan ng organismo na pagsilbihan ang kanyang pangangailangan at ang kakayahang magpalawig ng lahi.

Pero kung “survival of the fittest” ang pangkaraniwang hulma ng malalakas, adaptasyon naman ang sagot ng iba. Kung baga sa disyerto, ang leon ay kailangang tumakbo ng pinakamabilis para makahabol at makakain dahil siya ang “fittest” dito. Ang usa naman ay kailangang tumakbo ng pinakamabilis para makaiwas at huwag makain dahil ito ang paraan niya para mapangalagaan ang sarili. Sa halimbawang ito makikita ang “kamalayan” ng katawan ng organismo sa kalikasan kaya kailangan niyang mag-adapt para mabuhay. Sa kabila ng pag-inog ng konsepto ng adaptasyon, marami pa ring grupo o sektor ang tila mabalasik na hayop sa disyerto ang pananaw. 

May hawig ang dalawang konsepto ng ebolusyon sa lipunan. Sa paniniwala ni Thomas Hobbes, ang likas na estado ng tao ay isang digmaan ng lahat laban sa lahat. Kung walang pamahalaan, inilarawan ni Hobbes sa Leviathan ang buhay na “solitary, poor, brutish, and short.” Kaya lang, paggamit ng dahas at pag-abuso sa kapangyarihan ang malimit na ipinapakita ng mga kinatawan mismo natin. Hindi ba may mga elemento ng “survival of the fittest” dito? 

Ito rin ang ugat ng mga teoryang katulad ng “behavioralism” at “rational choice theory” na naglalayong ipaliwanag ang pulitikal na kilos ng mga tao sa pamamagitan ng pagtingin sa kanilang mga pangangailangan sa ilang mga sitwasyon. Higit pa rito, may mga “fringe groups” na nagtataguyod ng pulitikal na pilosopiya ng “social Darwinism.” Pinahahalagahan ng teoryang ito na ang “fittest” sa lipunan ay makikita sa kanilang yaman at superyor na antas. Ginamit ang maling pag-unawa kay Darwin upang bigyang katwiran ang mga masasamang gawa ng kaisipang imperyalista at rasista.

Pinatunayan ito ng mga Nazi sa ideya na angat sa lahat ang lahing Aryan para gapiin ang mga Hudyo at taong may mga kapansanan. Ang patuloy na maling pananaw na ito ay ipinapakita ng mga “white supremacists” sa Amerika at mga may pagkamuhi sa mga Asyano. Matindi rin ang diskriminasyon ng Beijing sa mga Muslim kagaya ng Uighurs mula 2016 na isinailalim sa “surveillance” at kinulong sa “internment” o “re-education camps,” kasama na ang paghihigpit sa mga Utsuls na pinagbawalang magsuot ng ilang katutubong damit. Sa Myanmar, pinagtabuyan ng mga militante at Budista ang mga taong Rohingya na parang mga dayuhan patungong Bangladesh. 

Pagpapalawak naman ng teritoryo ang iginigiit ng Tsina laban sa karatig nitong mga bansa. Pursigido itong itulak ang walang bisang “nine-dash line” gamit ang pwersang militar sa West Philippine Sea. Dahil sa yaman ng karagatan, ang mga bansa sa paligid nito ay kinakailangang mag-adapt para makakuha ng likas yaman. Laban sa dambuhala, batas at kasaysayan ang sagot ng Pilipinas sa “international arbitration tribunal” kung saan ito nanalo. Subalit ang tentatibong posisyon natin ay nakakadagdag pa sa hirap ng implementasyon nito. Ang pagkakaniya-kaniya na epekto ng “survival mentality” ay nagiging sanhi rin kung bakit hindi natin makamit ang tunay na “ASEAN integration” at ang pagkakaroon ng ASEAN Human Rights Court sa rehiyon.

Kakaiba naman ang ipinakitang pagtugon ni President Joe Biden sa unang araw niya sa pwesto. Binaligtad niya ang mga di kanais-nais na mga programa ni Donald Trump. Sumali silang muli sa  Paris Climate Agreement. Ito ay nauugnay sa mga konseptong “Sustainable Development Goals” na ipinanukala ng United Nations para maibsan ang kahirapan sa mundo at harapin ang kinabukasan nito. Dito sa atin, ang pamumunong kagaya ni Mayor Vico Sotto ng Pasig City ay sumasalamin sa adaptasyon sa laganap na virus: masusing “contact tracing” at maagang imbentaryo ng mga nangangailangan ng tulong ay ilan lamang sa nakapaloob sa platapormang inklusibo at laban sa katiwalian. 

Sa panahon ng pandemya, hindi sapat ang kalakasan at lalong hindi akma ang palakasan para pangalagaan ang kalusugan at ekonomiya. Ang maagap na pag-iwas ng usa sa amba ng panganib sa unang bitak ng araw sa parang ay mas mabisa pa rin sa ano mang bakuna o gamot sa hingal – hindi para takasan ang realidad kundi hanapin ang makabuluhan at ligtas na pamumuhay. – Rappler.com

Lorenzo Thomas M. Lazaro is a senior college student at Ateneo de Manila University taking up Political Science with a minor in History. He plans to pursue a career or graduate course in social history and memory studies.