[New School] Patawad, nadala lang sa pulitika

Ang sabi nila, oras na ng paghihilom pagkatapos ng eleksyon. Kaya, hihingi ako ng paumanhin. Paumanhin sa mga supporter ng ibang kandidato na aking binarda sa loob ng nakalipas na mga buwan. Paumanhin po sa lahat ng mga nakaaway ko dahil sa usaping pulitika. Paumanhin dahil nasaktan ko po ang inyong mga damdamin. Siguro ay masyado akong apektado sa pulitika. Sabi nga nila, tuloy naman ang pag-ikot ng mundo – hangga’t may buhay, may pag-asa. Kaya, paumanhin po kung hindi ako makakasama sa selebrasyon. 

Ngunit, higit pa sa mga damdamin, humihingi ako ng tawad sa alaala ng aking mga kamag-anak. Humihingi ako ng tawad kay Uncle; hindi ko na siya nakilala dahil dinakip at sinalvage siya. Humihingi ako ng tawad kay Ninong, na lumikas sa bansa dahil sa mga banta laban sa kanyang buhay – tumindig kasi siya laban sa diktadurya. Humihingi ako ng tawad kay Lolo, na hindi ko na rin nakilala dahil namatay siya sa sakit ng puso at stress ilang buwan lang pagkatapos patayin si Uncle. Humihingi ako ng tawad para kay Papa, na na-trauma dahil sa pagkamatay ng kanyang kapatid at ama sa loob lamang ng ilang buwan. Humihingi ako ng tawad sa mga Tito at Tita na kinailangan lumikas para sa kanilang kaligtasan, at sa pamilyang naiwan nina Uncle at Lolo. 

Humihingi ako ng tawad sa libo-libong pamilya na nakaranas ng kalupitan sa ilalim ng diktadurya, at sa milyon-milyong nagbabayad pa ng nakaw na yaman ng mga Marcos hanggang 2025. Humihingi ako ng tawad dahil nakabalik ang mga Marcos sa Malacañang, kahit wala pang tunay na hustisya. Huli, humihingi ako ng tawad, kasi alam kong hindi na hihingi ng tawad si Ferdinand Marcos Jr. 

Ang sabi nila, ang hindi marunong tumingin sa pinanggalingan, hindi makakarating sa paroroonan. Patuloy kong alalahanin ang nakaraan, pero hindi ko rin naman alam ang mangyayari sa susunod na anim na taon. Pero, tulad ng marami, mataas ang mga pangarap ko para sa bayan. Sana nga’y hindi magkatotoo ang ating mga karaniwang kinatatakutan. Sana matupad ang mga pangako para sa mga magsasaka, at mapababa ang presyo ng mga bilihin at kuryente para sa bawat pamilyang Pilipino. Sana maging golden era, tulad ng sinasabi ng marami tungkol sa panahon ng ama niya. Sana maging tahimik ang buhay, pero sana hindi kami kailangang patahimikin. Sana magkaisa ang bayan para sa ating kinabukasan, pero sana hindi makalimutan ang nakaraan. Sana makabangon ang bayan mula sa pagkalugmok, pero sana walang maapakan para rito. 

Sa kabila ng lahat ng mga sana, walang mangyayari kung hindi tayo kikilos. Tuloy lang ang laban para sa makatarungang lipunan at mabuting pamamahala. Hindi sila hihingi ng tawad, pero hindi rin tayo kakalimot — walang kapatawaran hangga’t walang hustisya. – Rappler.com

Gabriel Valeriano Alvarez, 19, is a 2nd year BA Political Science student at UP Diliman, and was a first-time voter in the recent elections.