[OPINYON] Mga prediksyon para sa 2022

Uso na naman ang adage na “new year, new me.” O ang “page 1 of 365” something na masigasig pang itatatak sa busilak pa at naggagandahang journal na produkto ng paglaklak ng mamahaling kape, o ng maramihang pagbili ng gamot sa botikang nagkakaubusan ng paracetamol lately. At dahil uso rin itong pagpre-predict, makikisakay na rin ako. Narito ang prediksyon ko sa Philippine social media landscape para sa taong 2022:

Mas dadami ang oras natin ng pagtunghay sa internet mula sa monitor ng kahit anong gadget: laptop, smartphone, desktop computer, tablet, smartwatch, monitor ng blood pressure at thermometer. Kung ang pre-pandemic internet engagement natin ay 10 oras, maaaring bago matapos ang taon ay 23 oras na! Oo, tayo ang sakalam! Ang isang oras na itutulog natin bawat araw ay magsisimula at magwawakas na nakatingin tayo sa gadget. 

Mas malilimitahan ang ating kilos at mobilidad, birtwal man o pisikal dahil sa hindi masawatang salot sa unang quarter ng taon para lamang lumuwag bago mag-eleksiyon sa Mayo. At sasalantain uli ng pandemya sa kalagitnaan ng bilangan ng boto at protesta ng kandidatong may malalim na kasaysayan sa pagkatalo sa eleksiyon at pagkatalo sa mga protesta.

Para makalabas, kakailanganin uli natin ng quarantine pass, palengke pass, grocery pass botika pass, barbero o parlor pass, simbahan pass, langit o impiyerno pass para hindi tayo makapanghawa. Pero may malaking tsansang hindi mo kailangan ng pass o vaccination card kapag Gwyneth ang pangalan mo. O Debold. O Koko.

Sa birtwal na paglalamyerda, asahang bibilis pang lalo ang serbisyo ng internet sa mga darating na araw sanhi ng hindi mapipigilang pangangailangan ng marami sa parehong connectivity at pag-invest ng maraming bilyonaryo sa ating public utilities lalo’t puwede nang magmay-ari ang mga dayuhan sa kritikal na serbisyong pangmadla. Mangunguna tayo sa mundo sa pabilisan ng internet connectivity, #PhilippinePride.

Kung ang bansa natin ay nakapagbibigay – on an average ng 71.17 megabits per second (Mbps) ngayon – malamang, tuluyan na itong aakyat sa 9,000 Mbps! Iniisip mo pa lang siya, lalabas na agad ang profile niya sa Facebook. O nagke-crave ka pa lang ng leche flan, nakahambalang na sa news feed mo ang mga nagtitinda ng minatamis sa pamayanan mo. O kung trip mo pa lang bumili ng sapatos, may paparating na delivery na agad sa iyo. O kaya pinagninilayan mo pa lang ang pagre-resign, nakarating na agad sa boss mo ang resignation letter mo. O kaya katatapos pa lang ng eleksiyon, nangangampanya na ang ibang politiko, wait, ginagawa na pala ito talaga. Basta, sa lakas ng connectivity natin, mag-e-export tayo nito sa ibang bansa.

Kung dati bago magkapandemya ay mahigit sa apat na oras, prediksyon kong mas tatagal ang paggalugad natin sa hinaharap sa social media bilang balon ng ating kaalaman sa nangyayari sa labas ng ating bahay. Puwedeng 10 o 18, o sa gaya ng mga gurong tulad kong umaasa sa Zoom classes at meetings, baka nakatapal na sa mata ko ang social media lalo’t ang bansa natin ang may pinakamabilis na internet connectivity sa buong uniberso.

Pero gayong mas tatagal pang lalo ang social media engagement (nangunguna na tayo sa mundo bago pa man ang pandemya, kaya, well, reigning and defending), mas lalong magiging mabagal naman ang pagproseso natin sa legitimacy ng impormasyon na galing sa social media. 

Mas magiging truth-proof lalo ang karamihan. O sa lagay ng capo dei capi ng PATAFA, conscience-proof. Wala nang duda-duda. Kakapit sa kanilang pinaniniwalaan, iyong tipong lahat ay magiging paninira. Halimbawa, magsasabi ka lang na ayaw mo sa magnanakaw: paninira iyan. Ayaw mo sa namemeke at sinungaling. Malinaw na paninira iyan. Ayaw mo sa kandidatong adik. Paninira pa rin. Ibig sabihin, at siguradong akong lalalim pa ito, paninindigan ang pananampalataya sa pulitikong itinatratong parang santo dahil nagkasubuan na. At marami pang magsasaulian ng kandila dahil dito (para sa mga Gen Z, ang pagsasauli ng kandila ay allusion ng hindi na pagiging magkumare o kumpare, dahil sa binyagan, may kandila – usually sperma – na ibinibigay sa ninong o ninang tanda ng pagiging magkaibigan at pangalawang magulang ng anak, you’re welcome). 

Mas magiging polarisado ang mundo kung hindi man ang inyong angkan. Maraming hindi a-attend sa virtual reunion dahil sa politika. Maraming tito o tita ang itatatwa ng kanilang pamangkin. Maraming magpipinsan ang hindi na magkikibuan.

Mas lalabo sa karaniwang smartphone-toting Pinoy kung ano ang totoo. Kaya aasa tayong lalo sa meme na ipalalaganap ng influencers at ng troll farms. O ng kahit sinong maglalabas ng meme bearing the face, name, wisdom, and idiolect of Gadon na, prediskyon ko, magiging caddie ng isang laos na artistang talunan sa eleksiyon sa pagkasenador.

Speaking of troll farms. Ito ang mangungunang employer sa bansa. Mangangarap ang mga magulang na hindi mabibiyayaan ng Tallano gold na maging troll farmer ang anak. Ito ang papalit sa “Edi Sa Puso Mo” bilang employer of choice ng fresh graduates. Ito ang makabagong POGO, hindi nakapagtatakang sa dami nila, magkakaroon sila ng party list o sariling department. Ito ang industriyang bago mag-eleksiyon sa Mayo, ay pagninilayan ng mga kandidato bilang plataporma ang pagtatatag ng Department of Troll Farms. Mag-e-export tayo. Technology transfer. Maraming yayaman. Maraming giginhawa ang buhay. Maniniwala tayo dahil iyon ang sasabihin ng mayorya sa social media. And this world will become a better place.

Tandaan, ito ay prediksyon lamang. Nakasalalay pa rin sa iyong mga kamay ang iyong kapalaran. – Rappler.com

Nagtuturo ng seminar in new media, pop culture, research, at creative writing sa Faculty of Arts and Letters, College of Education, at sa Graduate School ng University of Santo Tomas si Joselito D. De Los Reyes, Ph.D. Siya rin ang program coordinator ng BA Creative Writing program ng nasabing unibersidad. Recipient siya ng 2020 Philippine Normal University Gawad Sulo for Eminent Alumni in the Field of Teacher Education.