[WATCH] Mga tula ng pag-ibig: Angel Aquino reads Rio Alma’s ‘Awit ng Pag-ibig XX’

Actress, feminist, and Free the Artist Movement member Angel Aquino reads Awit ng Pag-ibig XX, a translation by National Artist for Literature Virgilio S. Almario of the classic Sonnet 20 by Pablo Neruda. A multi-awarded actress with an extensive body of work in movies and television, Aquino is also known for her involvement in civic causes, most recently protesting the denial of ABS-CBN’s franchise.

Tirelessly pushing for the development of the Filipino language, Almario, also known by his pen name Rio Alma, was former chair of the Komisyon ng Wikang Filipino. In an interview with Rappler, he urged journalists to write in Filipino so more people can easily understand the news. His own works and Filipino translations of classic English poems have been shared widely on social media.

100 Love Sonnets is one of Neruda’s greatest works. Neruda won the Nobel Prize for Literature in 1971, and his works enjoy enduring popularity worldwide long after his death. Famous novelist Gabriel García Márquez once called him “the greatest poet of the 20th century in any language.”

Read the full text here:

Awit ng Pag-ibig XX
salin ni Virgilio S. Almario
ng ‘Sonnet 20’ ni Pablo Neruda

Maisusúlat ko ang pinakamalungkot na berso ngayong gabí.

Maisusúlat ko halimbawa: “Mabituin ang gabí
At nanginginig, bughaw ang malalayòng talà.”

Lumiligid sa langit ang simoy at umaawit.

Maisusúlat ko ang pinakamalungkot na berso ngayong gabí.
Minahal ko siyá, at minahal din niya ako paminsan-minsan.

Sa mga gabíng ganito, ibinilanggo ko siyá sa aking mga bisig.
Ulit-ulit ko siyáng hinagkan sa lilim ng walang-hanggahang langit.

Minahal niya ako, paminsan-minsan ko rin siyáng minahal.
Sino ang di iibig sa malalakí niya’t mga matáng tahimik?

Maisusúlat ko ang pinakamalungkot na berso ngayong gabí.
Dahil maiísip kong hindi na siyá akin. Madaramáng walâ na siyá.

Maririnig ang gabíng malawak, at mas lumalawak kung walâ siyá.
At pumapatak sa kaluluwa ang bersong tíla hamog sa pastulan.

Maano kung hindi siyá mabantayan ng aking pag-ibig.
Mabituin ang gabí at hindi siyá kapíling.

Ito na ang lahat. May umaawit sa malayò. Sa malayò.
Kaluluwa ko’y hindi mapanatag sa kaniyang pagkawalâ.

Upang warìng ilápit siyá, hinahanap siyá ng matá ko.
Hinahanap siyá ng pusò ko, at hindi siyá kapíling.

Ito pa rin ang gabíng nagpapusyaw sa kakahuyang ito.
Kami, sa tagpong iyon, ang nagbago.

Hindi ko na siyá mahal, natitiyak ko, ngunit lubha ko siyáng minahal.
Hinahanap ng tinig ko ang simoy upang humaplos sa kaniyang pandinig.

Nása ibá. Siyá’y nása ibá. Tulad noong katalik siyá ng mga halik ko.
Ang kaniyang tinig, malinaw na katawan. Mga matáng walang-hanggahan.

Hindi ko na siyá mahal, natitiyak ko, ngunit bakâ mahal ko siyá.
Napakaikli ng pag-ibig, napakahabà ng paglímot.

Dahil sa mga gabíng ganito, ibinilanggo ko siyá sa aking mga bisig
kaluluwa ko’y hindi mapanatag sa kaniyang pagkawalâ.

Kahit ito na ang hulíng pighating ipapataw niya sa akin,
at ito ang hulíng mga bersong isusúlat ko para sa kaniya.

– Rappler.com

Special thanks to Virgilio S. Almario, Angel Aquino, and Free the Artist Movement.