[EDITORIAL] Test case ng hustisya sa Pilipinas si Quiboloy

Rurok ng kasamaan ang mag-traffic ng mga bata o mang-rape sa kanila.

Pero lalo pang kasuklam-suklam ang krimen kapag ito’y ginagawa ng taong may spiritual authority at ginagamit ang simbahan upang maakit ang mga biktima.

Nitong International Human Rights Day, pinatawan the US treasury department ng sanctions si Apollo Quiboloy kasama ang 40 na mga tao sa anim na bansa – kaugnay ng korupsiyon at pang-aabuso ng karapatang pantao.

Ayon sa gobyerno ng Estados Unidos, bilang founder ng Kingdom of Jesus Christ (KOJC), inabuso ni Quiboloy ang kanyang pamumuno sa KOJC upang mang-rape at magsagawa ng pisikal na pang-aabuso ng mga minors na ang iba’y 11 taong gulang lamang, mula 2006 hanggang 2020.

Bilang konkretong hakbang, nagpatupad ang US Treasury department ng freeze order sa mga ariarian at interes in Quiboloy sa US habang nililitis ang kaso. Nauna nang naglabas noong Pebrero ng anunsiyo ang US Federal Bureau of Investigation na kabilang si Quiboloy sa “most wanted” ng US.

Posible ang mga hakbang na ito dahil sa Executive Order No. 13818 na implementing order ng US Global Magnitsky Act of 2016.

Madalas nating sinasabi na puro lip service ang West sa pagpapatupad ng mga prinsipyo ng human rights. Pero malinaw na ang EO 13818 at Magnitsky Act ay ehemplo ng “walk the talk” at kapuri-puring pagkilos sa tamang direksiyon.

Ayon sa mga dokumento ng indictment, isiniwalat ng mga witness kung papaano pinilit makipag-sex ang mga menor de edad at kababaihan na miyembro ng grupo. 

Ayon sa mga dokumento, may isang babaeng nagtangkang tumangging pumirma sa commitment letter na nagsasabing “inaalay niya ang katawan at buhay kay Quiboloy,” at kung takot daw ang babaeng lumapit sa pastor, nangangahulugan daw na “nasa loob niya ang demonyo.”

Habang hinahalay ni Quiboloy ang babae, binubulungan siya nito na “alinsunod ito sa kagustuhan ng Ama at masaya ang Ama sa ginagawa ng Anak.” 

Self-proclaimed “Son of God” si Quiboloy, in case hindi ninyo alam. At karapatan daw niya bilang “Anak” na mang-rape.

May fiction na kahawig nito ang takbo ng istorya – ang Handmaid’s Tale – kung saan ginagawang paanakan at parausan ang mga inaliping babae. 

Pero nangyayari ito sa Pilipinas at maging sa US sa loob ng simbahan ni Quiboloy.

Test case daw si Quiboloy ng hustisya sa bansa sa ilalim ni Marcos. Amen.

Pero ang hindi nabibigyang diin ay ang responsibilidad ng Pilipinas na imbestigahan din ang mga foundation ni Quiboloy kung saan mga bata ang pangunahing kliyente at kinikilala ng Department of Social Welfare and Development bilang lehitimong mga non-government organization o NGO.

Dapat ding imbestigahan ang media arm niya dahil malamang, kinakasangkapan ito sa mga recruitment ng potensiyal na mga biktima.

Hindi nag-aatubili ang mga opisyal ng gobyerno tulad ni Lorraine Badoy at NTF-ELCAC na i-redtag ang mga progresibong tao nang walang katiting na ebidensiya. Pero may nag-aksaya ba ng laway na ikondena ang kasamaang bumibiktima sa mga kabataan at kababaihan na dokumentado ng kaalyadong US?

Ayon kay Department of Justice (DOJ) Secretary Boying Remulla, “it is simply too premature for us to speak on the issue.”

Sana’y walang kinalaman ang pagiging malapit ng kasalukuyang administrasyon sa network ni Quiboloy – na tanging nakakopo ng interview sa panahong iniisnab ni Ginoong Ferdinand Marcos Jr. ang lahat ng mainstream media – sa magiging pagtrato ng DOJ kay Quiboloy.

Makapangyarihan pa rin si Quiboloy sa bansang ito – maliban sa TV network at mga ariarian, nakapuwesto ang mga “kaibigan” niya sa gobyerno. Sa katunayan, matalik na kaibigan niya ang sinundan ng nakaupong Presidente. 

Sabi ni Nelson Mandela, “The true character of a society is revealed in how it treats its children.” Test case din si Quiboloy hindi lang ng justice system, kundi ng kakayanan nating pangalagaan ang mga bata. – Rappler.com