[EDITORIAL] SMNI, karma daw ang tawag diyan

Sabi nga, weather-weather lang. Ang dating untouchable na Sonshine Media Network International, ngayo’y suspendido indefinitely ang operasyon ng radyo at telebisyon.

Ito ang istasyong pag-aari ng wanted doomsday preacher na si Apollo Quiboloy. Siya ang kumpare ni Rodrigo Duterte at tumayong kingmaker ng mga politikong naghahabol ng media mileage at sumisipsip sa mga miyembro ng Kingdom of Jesus Christ lalo na kapag may eleksiyon.

Sa big picture, ang suspension ng SMNI ay bahagi ng banggaan ng dalawang naghaharing political centers sa bansa – Marcos vs Duterte. Hindi aandar ang ganitong reklamo kung bati-bati pa rin ang dating mag-running mate.

Pero hindi nangangahulugang walang merito ang hatol ng MTRCB. At lalong hindi ito kaso ng sinasabi ni Harry Roque na pagkitil sa press freedom. 

Sa dalawang episodes ng programa ni dating presidenteng Rodrigo Duterte na Gikan Sa Masa, Para Sa Masa, pinagbantaan ang buhay ni ACT Teachers Representative France Castro. Nagkalat naman umano ng disinpormasyon tungkol sa travel spending ni Speaker Martin Romualdez ang programa nina Jeffrey “Ka Eric” Celiz at Lorraine Badoy na Laban Kasama ng Bayan. 

Dati nang red-tagger at disinformation peddler si Celiz at Badoy – nagkataon lamang na ang nasaling nila ngayon ay ang makapangyarihang House Speaker. 

At pagbantaan ang buhay ng isang lawmaker? This is typical Duterte, pero ‘di ‘ata niya gets na hindi na siya presidente. At kahit na na-dismiss ang sumbong laban kay Digong, mas magandang blowback pa rin ang matanggalan siya ng entablado.

Sa katunayan, tumutulong ang sanctions ng MTRCB laban sa SMNI na linawing hindi excuse ang press freedom para mang-alipusta, magbanta sa buhay, at magkalat ng kasinungalingan.

Ang freedom of the press ay karapatang maglathala/umere ng mga mamamahayag nang walang restriksiyon o kontrol mula sa gobyerno habang tumatalima sa rule of law. Emphasis sa “tumatalima sa rule of law.” 

Bigla bang natauhan ang MTRCB at naglakas-loob ipagtanggol ang mabuting asal at katotohanan sa ere? Hindi. Nagbago lang ang ihip ng hangin sa pulitika. Hindi ba’t nanahimik naman ito sa mahabang panahong nagpapakalat ang mga host ng SMNI ng kasinungalingan at walang prenong pang-re-redtag? 

Nagkataon na umiikot ang gulong ng palad upang madehado nang kaunti ang radyo at TV station na umaastang mainstream media pero sa katunayan ay isa lamang propaganda mouthpiece. 

Sana naman, namnamin ng mga opisyal ng MTRCB ang pakiramdam ng pagtaguyod ng tama at wasto – at balikan nila ang tunay na mission at vision ng board: ang tiyaking ligtas ang mga palabas para sa publiko.

Ayon sa isang survey ng Social Weather Stations noong 2022, 51% o higit sa kalahati ang hindi nakakikilatis ng fake news. Kaya’t dapat mag-level-up ang MTRCB sa age of disinformation: maaari itong manguna sa paglilinis ng mga radyo at telebisyon laban sa disinpormasyon at kasinungalingan. Maaari nitong tiyakin na safe space ang airwaves para sa mga Pilipino lalo na ang kabataan.

Sa madaling salita, maaari itong maging agent of change sa industriya ng radyo at telebisyon na panay nang sinasalakay at ginagamit upang kontrolin ang hearts and minds ng mga tagapanood at tagapakinig.

Sana’y gawing politics-proof ng MTRCB ang mga regulasyon nito, nang sa ganoon ay kahit na sino ang ma-appoint ay hindi mawe-weaponize o matatameme ang board. Ito lang ang tanging landas upang manatiling relevant ang isang censorship board.

Kaya ito lang ang masasabi namin sa reversal of fortunes ng SMNI, ang istasyon ng “anak ng Diyos,” ang media arm ng simbahan na naging behikula umano ng human trafficking at sexual abuse ng mga miyembro nito. Sabi nga ng mga Millennial at Gen Z: “Karma’s a bitch.” – Rappler.com