[EDITORIAL] Threads, ang bagong designer drug sa ating public space

Ipinanganak na ang Threads, ang pantapat sa Twitter ng social media giant na Meta, ang parent-company ng Facebook, Instagram, at WhatsApp. Tinatawag na clone o copycat, tumambad sa publiko ang bagong app sa panahong buwisit na buwisit ang mga longtime users ng Twitter sa mga pagbabagong ipinatupad ni Elon Musk, ang bilyonaryong bagong may-ari nito.

Sa mundo natin kung saan maraming nagugutom, maraming nanganganib sa baha ng climate change, at pinapamunuan ng mapanupil na mga gobyerno, bakit natin poproblemahin ang bangayan ng dalawang monster na social media platform?

Sa kabila ng pag-aalboroto ni Musk, Threads ang pinakamabilis na nadownload na app sa kasaysayan ng internet.

Magkalinawan tayo, hindi startup ang Threads – ang pinakamalaking bentahe nito’y puwedeng dalhin ng mga users dito ang kanilang mga Instagram accounts – at may dalawang bilyong user base ang Instagram. Hindi mo na kailangang magpakahirap mag-build ng audience from scratch sa bagong baby ng Meta. At pinapatakbo ito ng team na sanay sa imprastukturang binubuo ng bilyon-bilyong data, at mas sanay mangulimbat ng personal data ng mga user nito.

Twitter’s loss is Meta’s gain. Ang saklap naman na ang makikinabang sa walang hangganang yabang ni Musk ay ang kompanyang banta sa ating katinuan dahil sa pagkanlong nito sa hate speech at disinpormasyon.

Pinapairal lang ba natin ang karapatang mamili bilang mga consumer at parusahan si Musk nang magtampisaw tayo sa dalampasigan ng Threads? 

Sabi ni Mark Zuckerberg, ito’y isang “friendly” refuge para sa pampublikong diskurso. ‘Yan din ang akala ng marami sa Facebook nang ito’y nagsimula. 

Eto na naman ang panibagong platform na hihigop sa ating oras at atensiyon, paniniwalain tayo na tayo ay “engaged” at mahalagang bahagi ng makabuluhang “conversations” – habang mino-monetize ang mga pangangailangan, luho, at pangarap natin.

Puwede naman nating i-justify ang paggamit ng Threads at sabihing hindi naman ito curated fake reality tulad ng Facebook o ang vanity platform na Instagram. Pero kung magpapalit lang ng kulto ang mga social media users, di ba’t demonyo pa rin ang ating sasambahin?

Kung pagbabatayan ang instant success nito, panalo na naman si Zuckerberg – hindi niya naman kailangang lumikha ng bagong produkto – kailangan lang niya ang tamang timing at kakompetensiya katulad ni Musk na nalulunod sa sariling hubris.

Ano ang takeaway natin? Hindi nakasalalay sa social media ang ating kinabukasan, hindi ito ang magpapanatili ng ating katinuan bilang indibidwal at pamayanan, at lalong hindi ito ang magsasalba sa ating naghihingalong mga demokrasya.

Kailangan nating umukit ng sariling mga safe space at town square habang pinapanagot ang tech platforms sa kanilang sins of omission. Kailangan nating bawasan o lagutin ang dependence natin sa social media – may ibang paraan upang mabusog ang pangangailangan natin sa human-to-human contact. Kailangang magsilbi sa ikabubuti natin ang teknolohiya, hindi ang kabaligtaran. Technology for social good.

Muli, ang bagong kid on the block ay hindi bago, at kapatid ng sangganong Facebook at banidosong Instagram. 

Copycat, clone,  o “Zombie Twitter” man ito, sa bandang huli – para lang itong bagong designer drug sa lansangan. – Rappler.com