[EDITORIAL] Paalam Albert del Rosario – makabayan, maginoo, ehemplong lingkod-bayan

Nawalan ang Pilipinas ng kampeon, ehemplo, makabayan, at bayani nang pumanaw si dating foreign secretary Albert del Rosario.

Ayon kay retired Supreme Court Senior Associate Justice Antonio Carpio, ang panalo sa The Hague laban sa Tsina na sinimulan at ipinaglaban ni Del Rosario ang kanyang “finest hour and greatest legacy.”

Si Secretary Del Rosario raw ay “tunay na makabayan, isang maginoo, at diplomat” na naglingkod sa bayan “nang buong katapatan, dedikasyon at integridad.”

Sabi niya, ang panalong ito “ang magdudulot ng biyaya sa kasalukuyan at susunod na henerasyong Pilipino.” Dagdag pa niya, “malaki ang utang na loob ng mga Pilipino kay Secretary Del Rosario.”

Sumibol ang lahat ng ito sa vision ni Del Rosario: ang walang pagtatanging pagtatanggol sa soberanya at pambansang interes ng Pilipinas. 

Sabi niya noong Marso 30, 2014 sa kanyang pleading: “With firm conviction, the ultimate purpose of the memorial is our national interest. It is about defending what is legitimately ours. It is about securing our children’s future. It is about guaranteeing freedom of navigation for all nations. It is about helping to preserve regional peace, security, and stability.”

Pero ‘di kumpleto ang larawan ni Del Rosario kung hindi natin babalikan ang buhay niya at paglilingkod bilang pinuno ng foreign affairs. 

Isa siyang matagumpay na negosyanteng naupo sa maraming board ng mga kompanya at hindi diplomat, pero mahirap higitan ang serbisyo niya sa larangang ito. Sa kanyang pagpapaalam sa dating boss, nagbigay-pugay ang nakaupong DFA Secretary Enrique Manalo na si Del Rosario na tumawag sa kanyang “consumate diplomat.”

36 oras matapos siyang sumumpa bilang foreign secretary, kumilos siya upang mapauwi ang 400 na Pilipino mula Libya sa pagsiklab ng mga pag-aaklas na tinaguriang Arab Spring.

Ayon sa diplomat na si Elmer Cato, si Del Rosario ang “Moses na nag-akay sa ating mga kababayan pauwi mula sa maraming ‘hot spot’ sa buong mundo.”

Bilang DFA secretary, ibinigay ni Del Rosario ang kanyang suweldo sa mga staff ng DFA, na nakatanggap ng extra na P500 kapag Pasko.

Dinalaw niya ang Pilipinang OFW na si Mary Jane Veloso sa kulungan sa Yogyakarta, Indonesia at ginamit ang kanyang personal na pera upang mabigyan ng scholarship ang mga anak ni Veloso.

Sa panahon ni Rodrigo Duterte na kilala sa pagkiling niya sa Tsina, nanatili si Secretary Del Rosario na boses ng “sobriety” at ilaw sa kadiliman – paulit-ulit niyang ipinaala ang kahalagahan ng arbitration ruling sa mga nagwawaldas ng gintong pamanang ito.

Marahil hindi batid ng mga Pilipino ang nawala sa atin sa pagpanaw ni Secretary Del Rosario. Sabi ni dating ombudsman Conchita Carpio Morales, “salamat sa handog mong pagkakaibigan, salamat sa handog mong patriyotismo.”

Sana’y batid, hindi lang mga diplomat, kundi pati ng mga nakaupong pinuno na sa pagpanaw ni Ginoong Del Rosario, na sila na ang dapat magtuloy ng kanyang pamana.

Sa maraming aspeto, siya ang Rizal ng ating henerasyon, malumanay pero matalas, intelektuwal, isa sa mga huling tunay na “statesman” – na nagpakita sa mga banyaga kung gaano kapita-pitagan ang mga Pilipino.

Salamat, Secretary Albert del Rosario, sa handog mong kagitingan, tapang, pagpapahalaga sa soberanya, at pagmamahal sa mga kababayan sa lahat ng sulok ng bansa.

Higit sa lahat, salamat sa pagpapakita – sa salita at sa gawa – papaano maging tunay na pinuno at lingkod bayan, tunay na makabayan, at tunay na Pilipino. – Rappler.com