[EDITORIAL] Duterte, Bato: Kung wala kayong kasalanan, walang dapat ikatakot

Papalapit na ba ang karma ni dating pangulong Rodrigo Duterte?

Nitong Enero 27, umakyat na sa warrants stage ang proseso sa International Criminal Court (ICC). Itutuloy na ang imbestigasyon sa mga pagpatay noong kasagsagan ng giyera laban sa ilegal na droga, pati sa mga pagpatay na naganap sa Davao City noong mayor pa noon si Duterte.

True to form, umapir muli si Digong at nagpuputak laban sa mga paborito niyang pitikin, ang mga oligarchs at pangunahing negosyante ng bansa. Actually, been there, done that, Mr. Duterte. At napansin mo ba na hindi naman nangatog ang mga oligarch sa bago mong patutsada? ‘Yan ang pakiramdam ng wala na sa sentro ng kapangyarihan. 

Mr. Duterte, nagbago na ang ihip ng hangin. Nanayo ba ang balahibo mo? Hindi ‘yan multo – hustisya ang tawag diyan.

“He won’t let foreigners judge him.” ‘Yan naman ang balik ng kanyang dating spokesman na si Harry Roque. Maaaninag mo ang lumang Dutere-Roque tandem na mahusay sa mass psychology. Muli nilang ikinakabit ang pagtugis sa dating presidente sa “nasyonalismo.” 

“Foreign meddling” ba ito? Sabi ni Justice Secretary Boying Remulla, “The issue is sovereignty.” Pero hindi ba’t sinuspinde nga ng ICC ang proseso nito para bigyan ng pagkakataong maaksiyunan ng kasalukuyang administrasyon ang mala-Holocaust na krimen laban sa sangkatauhan na naganap sa Davao pa lang hanggang 2020?

Ayon sa ICC, hindi nito intensiyong palitan ang criminal justice system ng isang bansa, at pumapasok lamang ito sa eksena sa pagkakataong “unwilling or unable to do so genuinely” ang gobyerno.  

Kontento ba kayo sa mga hakbang na ginawa ng gobyerno ng Pilipinas upang mabigyang hustisya ang tinantiya ng independiyenteng Commission on Human Rights (CHR) na nasa 27,000 na biktima ng EJK? 

Ayon sa CHR, 20 lamang ang dinidinig sa korte, 33 kasong kriminal ang nasa Office of the Ombudsman, at 34 ang pending sa mga piskal. May 93 administrative cases sa PNP Internal Affairs Service at 37 sa Ombudsman.

Mapunta naman tayo kay Senador Bato dela Rosa, ang unang nagpatupad ng tokhang. Ikaw din ang hepe ng pulisya ng Davao nang namayagpag and Davao Death Squad doon. 

May cinematic ka pang hugot: “Fear of the unknown… But now I have no more fear.” 

Pero bakit tila dama namin ang kaba mo Senador? Balisang-balisa ba ang tulog mo? Berdugo ang tawag kay Jovito Palparan sa pagdukot ng dalawang babaeng aktibista ng University of the Philippines, at nahatulan ng 30 taong pagkakabilanggo. Anong tawag sa ‘yo?

Ayon sa testimonya ng dating pulis at hitman na si Arturo Lascañas, hindi lang ikaw ang “enabler” ng Davao Death Squad – pati si Senador Bong Go, na right hand man ni Mayor Digong noon.

Para sa mga biktima ng extrajudicial killings, tila habambuhay ang paghihintay sa pag-usad ng hustisya. Hindi tulad ng mga kaaanak ng mga biktima ng Maguindanao massacre na naghintay ng isang dekada bago makamit ang closure, hindi malinaw ang timetable ng ICC.

May iba pang sumulpot na mga legislation sa ibang bansa na nagbibigay ng kaunting pag-asa. Andiyan ang Magnitsky Act ng Estados Unidos, ang tinaguriang “Sergei Magnitsky Law of Canada,” at may ganito ring batas sa European Union. Marami pang nakasalang sa ibang lugar tulad ng Australia.

Sa ilalim ng ganitong batas, ma-de-deny ang visa ng mga human rights violators at mapi-freeze din ang kanilang mga asset sa abroad. ‘Yan ang ginamit laban kay Pastor Apollo Quiboloy na inakusahan ng human trafficking at ngayo’y wanted sa US.

Paano na ang mga ariarian sa States? Paano na ang shopping sa Paris at Milan? Kaya ba tila hindi sumasama si Bato sa mga junket ni Pangulong Marcos?

Sabi nga ni Martin Luther King, “The arc of the moral universe is long, but it bends toward justice.” Gaano man kabagal at masalimuot, kumikiling daw ang “moral universe” sa hustisya.

Ang ICC ay isang pandaigdigang entablado. Pero hindi foreign pressure ang tanging susi sa panunumbalik ng tunay na hustisya sa Pilipinas. Dapat itong i-sustain ng taumbayan sa isang malawakang kilusan para sa katarungan. Simulan ito ng gobyerno ni Ginoong Ferdinand Marcos Jr. sa pagkilala sa mga krimeng naganap nitong nakalipas na anim na taon na may basbas ng Malacañang.

Bakit? Dahil tayo ang magmamana sa isang pulisyang walang propesyonalismo, walang respeto sa buhay ng tao, at ibinenta ang kaluluwa kay Duterte. Dahil tayo ang magmamana sa impunity.

Ngayon ang tanging masasabi namin kay Digong at Bato ay ang paborito nilang linya: Kung wala kayong kasalanan, walang dapat ikatakot. – Rappler.com