[EDITORIAL] Tanong kay Lorraine Badoy sa araw ni Ninoy Aquino: Nakarma ka ba?

Editor’s Note: Batay sa pinakahuling pagmomonitor, nakabalik na ang Facebook page ni Lorraine Badoy at muli na naman niyang ni-red-tag ang iba’t-ibang media organizations

Serial red-tagger. Halos walang pinapalampas si Lorraine Badoy basta’t progresibo at kritiko. Paborito niya siyempre ang cause-oriented groups tulad ng mga nag-organisa ng community pantry at mga kongresista ng Makabayan bloc. Damay rin sa kanyang rampage ang CEO ng Rappler na si Maria Ressa, ang Angat Buhay ni dating bise presidente Leni Robredo, at siyempre si Robredo mismo. Pati mga doktor at isang electric coop sa Benguet ay pinag-initan ni Badoy.

Pinagbantaan din ni Badoy ang huwes na si Marlo Magdoza-Malagar ng karahasan nang ibasura nito ang petisyon ng Department of Justice na ideklarang terorista ang CPP-NPA.

Walang pinapalampas si Badoy, kaya’t hindi na McCarthyism ang tawag ni Rappler Mindanao coordinator Herbie Gomez sa witch hunting kundi Badoyism.

Pero hindi ito nagpatahimik sa mga siniraang-puri niya lalo na’t nauwi sa kamatayan ng ilan ang kanyang mga atake. Inabot ng taon ang proseso ng paglaban sa kanya sa korte pero may kaunting silver-lining na. 

Nariyan ang desisyon ng Facebook na i-takedown ang kanyang page. Bakit ito mahalaga? Dahil mahalagang maputulan ng access si Badoy sa social media na kasangkapan niya sa pang-aabuso.

Ano ang nagbago sa ihip ng hangin? Under pressure ang lahat ng social media platforms na ipatupad ang alintuntunin o community guidelines na sila mismo ang nagbalangkas. 

Lilinawin lang namin, hindi ito bunga ng enlightenment ng social media companies. Matagal ding nagbulag-bulagan ang mga kompanyang tulad ng Facebook at YouTube dahil mas mabenta ang kasinungalingan kaysa katotohanan.

Long overdue na ang pagte-terminate ng mga accounts nina Badoy, pati na rin ang wanted sa human trafficking na si Apollo Quiboloy ng Davao.

Unti-unti, tila nanunumbalik na ang rule of law – hindi dahil kusa itong ibinigay ng estado, kundi dahil ipinaglaban ito.

Nakikita na ba natin ang pagtatapos ng impunity?

Mahalagang tanong ito sa paggunita ng bansa sa Ninoy Aquino Day. Paano nga ba dapat alalahanin ang mga democracy icon tulad ni Benigno Aquino Jr. at Cory Aquino na namuno sa kilusang nagpalayas sa mga Marcos 37 na taon na ang nakalilipas – kung ang nakaupong presidente ay ang anak ng diktador na si Ferdinand E. Marcos?

Sa konteksto ng red-tagging ni Badoy, ng impunity, at pagkalimot, nagiging relevant si Ninoy – at hindi kailangang maging tagahanga ka ni Ninoy, ni dating presidente Benigno Aquino III o PNoy, o ni Cory. Hindi kailangang maging “dilaw.”

Habang may mga Badoy na pumipigil sa malayang diskurso at matalinong pagtatalo, relevant ang pagbabalik-tanaw sa August 21, 1983. 

Sabi ni Akbayan Party President Rafaela David, “Remembering Ninoy is an act of defiance against fake news and widespread deception. Without memory, all that remains is a hollow democracy.”

Paulit-ulit mang nako-quote – uulitin pa rin natin ang sinabi ng manunulat na si Milan Kundera: The struggle of man against power is the struggle of memory against forgetting.

Noong August 21, 1983, pinatay si Ninoy ng aparato ng estado. Ngayon, humaharap tayo sa mga katulad ni Badoy, dating spokesperson ng makapangyarihang anti-communist task force, isang assassin ng katotohanan.

Nakarma ka ba, Lorraine Badoy? Not to be romanticist or fatalist, naniniwala kami na sa bandang huli, nagwawagi ang katotohanan. – Rappler.com