[EDITORIAL] Huwag kalimutan si Percy Lapid

May ilang linggo nang nakalipas mula nang binaril ang radio commentator at YouTube vlogger na si Percy Lapid kaya’t ilang araw na lang ay matatabunan na ng iba pang balita ang pagpaslang.

Sabi ng mga pulis, “case solved” na raw dahil nasa kustodiya na nila ang mga suspect at nakapag-file na ng murder case. 

Sabi ng mamamahayag na si Antonio Montalvan II sa kanyang opinion piece sa Rappler, “sinikap ng Philippine National Police na magsumite ng script na kapanipaniwala.” 

Pero tila sumablay. Ayon sa mga dumalo ng press conference, amoy fall guy ang confessed gunman na si Joel Escorial. Para sa mga nag-cover, tila malaking lokohan lang ito dahil hindi naman pinayagang magtanong ang media.

Pero ang pinakakaduda-duda, hindi tugma ang itsura ni Escorial sa mga still photo ng salarin na nakunan ng closed-circuit camera o CCTV sa lugar ng krimen. Ang baril na umano’y ginamit sa pamamaril ay isang duplicate, matapos ma-trace ang legal owner batay sa serial numbers. 

Sa araw ng confession ni Escorial, namatay sa loob ng Bilibid penitentiary ang umano’y “middleman” ng pagpaslang, at “undetermined cause of death” ang nakalagay sa kanyang death certificate. Opo, namatay sa loob ng kulungan pero hindi matiyak paano namatay. Nakakatawa ba? O nakakasuka?

Naka-Kevlar helmet si Escorial nang iprinisinta dahil nanganganib daw ang buhay niya. Ito ba ay “setting the stage” para madali na rin ang script sakaling may mangyari kay Escorial? 

Ngayon, may isa pa raw “middleman” na naman na inmate matapos sumablay ang unang “script” ng PNP.

Kung nawaglit na sa isip ninyo, ang Bilibid na pinag-uusapan natin ay siya ring Bilibid na factory ng maraming fake testimonies laban kay dating senadora Leila de Lima na ngayo’y pawang mga inatras na.

Pero nagiging mas masalimuot ang kuwento ‘pag sinuri mo kung sino ang pinatay at bakit nag-abala ang pulisya na mag-stage ng garapalang drama. Dahil ba sa mismong Estados Unidos, Canada, at mga bansa ng European Union ay kumibo na at nag-udyok na tigilan na ang “violence against journalists?”

Si Percy ito, isang kritikong walang sing-anghang ang dila laban kina dating pangulong Rodrigo Duterte at Pangulong Ferdinand Marcos Jr. Iniidolo siya ng masa dito at sa labas ng bansa dahil sa kanyang tapang mang-ratrat ng mga opisyal – kaya nga “Lapid-Fire” ang pamagat ng kanyang radio show.

Pero sa maraming aspeto, perfect target si Percy bilang warning sa pakialamerong journalists – maraming kaaway, at halos walang kakampi sa makapangyarihan. Sa katunayan, ilang beses siyang nawarningan ng kanyang mga boss dahil sa wala siyang sinasanto, at ayon sa kanyang pamilya, ilang beses din nasisante si Percy dahil sa kanyang matabil na dila. Sabi nga ng kaniyang mga kaanak, ilang beses din silang nagpalipat-lipat ng tahanan dahil nawawalan ng trabaho ang kanilang Papa.

Bago siya pinaslang, isa siyang boses sa kadiliman. Isa siya sa manipis na hanay ng mga komentarista sa radyo at social media na nangahas sumalungat sa agos – sa isang larangang pinaghaharian ng Duterte at Marcos vloggers.

Malaking kawalan si Percy sa mosquito press ngayon, ang bilang na bilang na hanay ng media na ayaw magpa-intimidate. 

Hindi lang namin kapatid si Percy sa hanapbuhay sa Rappler – kakapit-bisig namin siya sa laban para sa katotohanan.

Huwag nating kalimutan si Percy at huwag nating kalimutan ang ipinaglaban niya: ang pagwawaksi ng kasinungalingan sa pampublikong diskurso at paglaban sa disimpormasyon at red-tagging.

Sana’y manatiling buhay ang diwa ni Percy sa ating mga mamamahayag, at maging sa lahat ng naninindigan para sa transparency at accountability sa gobyerno.

Percy, mananatili kang buhay sa aming mga puso. Dahil ang paglimot sa iyo’y pagtatagumpay ng impunity sa ating lipunan. – Rappler.com